Hipoterapia jest jedną z form rehabilitacji osób niepełnosprawnych, której specyfika związana jest z obecnością konia jako współterapeuty. Jest to metoda, która dzięki oddziałującym wielopłaszczyznowo właściwościom terapeutycznym konia pozwala na poprawę stanu zdrowia i funkcjonowania w różnych sferach.
ODDZIAŁYWANIE HIPOTERAPII
- Sfera fizyczna – podnoszenie ogólnej sprawności, normalizacja napięcia mięśniowego; torowanie prawidłowego wzorca chodu; poprawa koordynacyjnych zdolności motorycznych, głównie równowagi i poczucia rytmu; poprawa orientacji w przestrzeni i schemacie własnego ciała; stymulacja i normalizacja czucia głębokiego i powierzchniowego.
- Sfera emocjonalno-motywacyjna – wzrost motywacji i akceptacji procesu terapeutycznego; zwiększenie poczucia własnej wartości; zmniejszenie zaburzeń emocjonalnych.
- Sfera poznawcza – stymulacja odbioru wrażeń zmysłowych; poprawa percepcji wzrokowej i słuchowej; stymulacja uwagi, pamięci, myślenia, mowy; nabywanie i rozwijanie nowych umiejętności.
- Sfera społeczna – aktywizacja psychospołeczna, nabywanie i rozwijanie kompetencji społecznych, rozwijanie pozytywnych relacji społecznych.
Ruch konia idącego stępem przenosi na ciało osoby na nim siedzącej oddziaływania pozwalające na:
- poprawę a nawet kształtowanie prawidłowego wzorca ruchowego chodu,
- normalizację napięcia mięśniowego, przeciwdziałanie przykurczom mięśni i ograniczeniom ruchomości w stawach
- korygowanie wad postawy i przywrócenie symetrii postawy ciała
- zmniejszenie zaburzeń równowagi
- poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej
- wzrost wydolności fizycznej
- relaksację, wyciszenie i obniżenie pobudliwości nerwowej
Kontakt z koniem, ze zwierzęciem pięknym, dużym, imponującym, tajemniczym, a jednocześnie przyjaznym i chętnie współpracującym pozwala na:
- poprawę poczucia własnej wartości
- zwiększenie motywacji do pracy nad pokonywaniem swojej choroby i wynikających z niej ograniczeń, zwiększenie motywacji do wysiłku i systematyczności potrzebnych w rehabilitacji (co jest szczególnie ważne u dzieci)
- kształtowanie poczucia sprawstwa (bycia sprawcą działań) oraz osiąganie coraz większej samodzielności
- przełamywanie lęku i oporów przed kontaktem z otoczeniem społecznym,
- zwiększenie motywacji do nawiązywania bliższego kontaktu i poprawy komunikacji ze światem, poprawa zachowań społecznych
- kształtowanie wrażliwości, odpowiedzialności, opiekuńczości i innych pożądanych zachowań społecznych.
Dla osób niechodzących, które poruszają się wyłącznie na wózkach inwalidzkich w statycznej pozycji siedzącej, jazda na koniu to często pierwsze i jedyne doświadczenie ruchu tych partii ciała, które pracują podczas prawidłowego chodzenia. Ponadto to doświadczenie jest zapamiętywane przez mózg i w ten sposób najlepiej przygotowuje i stymuluje układ nerwowy, mięśnie, stawy i ścięgna do rozpoczęcia prób samodzielnego chodzenia. Hipoterapia pozwala także na osiągnięcie poprawy w zakresie orientacji w przestrzeni oraz w schemacie własnego ciała. Przede wszystkim jednak – poprzez odczuwaną radość i satysfakcję w kontakcie z koniem – pacjenci znajdują motywację do przełamywania swoich barier ograniczających im kontakt ze światem, barier fizycznych i psychicznych, motywację do pracy, do ćwiczeń i wysiłku.